Verwachting

Het is de derde advent week. Advent betekent verwachting, toekomst.

Uitzien naar wat ons toekomt; gegeven wordt. Kerstmis viert de geboorte van het Licht. Ons grootste geschenk is het geboren laten worden van dit Licht in onszelf. In ons hart. Van verwachting naar vervulling. Dit Licht in ons hart ervaren en daaruit leven, is zoals ik het voel onze diepste bestemming. Ons grootste geluk.

Toen ik een kind was, schreef m’n moeder in mijn poëziealbum: “dat wij zijn als lichtjes, brandend in de nacht; jij in jouw klein hoekje en ik in ’t mijn”.

Dit Licht vraagt ook iets van ons. Vervulling betekent verandering; niets is meer zoals het was. Leven vanuit ons hart wil zeggen; leven met lef. Lef is Hebreeuws voor hart. Toekomstgericht sprongen durven maken, met een blij gemoed. Zichtbaar zijn. Het zo mooie is dat het Licht er altijd is. Zoals ik het ervaar, is Licht het enige dat wezenlijk is. Aan ons is het, ons hart te openen, zodat het Licht kan binnenstromen. Niet zo gemakkelijk. Mandela verwoordde het in zijn inauguratierede zo: “Het is ons Licht, niet onze schaduw, dat ons het meest beangstigt… We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen”. Dat zal weinig overlaten van dat ‘kleine hoekje’. Licht is groots. Licht is ‘zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’. Laten we dat waarmaken; allemaal. Tot we samen Zijn.